Ben en Alice zijn al 40 jaar gelukkig getrouwd en hebben samen vier kinderen. Ben heeft drie broers en een zuster die allemaal getrouwd zijn en ook kinderen hebben. Alice heeft geen broers, maar wel één zuster, die twee jaar ouder is dan zijzelf. Deze zuster, Eva, is nooit getrouwd geweest en heeft geen kinderen. Zij woont in een leuk appartement in de stad, ongeveer drie kwartier rijden.
De relatie tussen de beide zusters is goed. Ze komen regelmatig bij elkaar op bezoek en Ben en Alice helpen Eva af en toe met wat karweitjes. Er is echter één maar: Eva is erg gesloten over haar privé-zaken. Op zich is dat haar goed recht, maar Eva rekent er op dat als zij ziek wordt, Ben en Alice wel voor haar klaar staan. En ze heeft niets geregeld....
Het is niet vanzelfsprekend dat Ben en Alice haar zaken kunnen waarnemen als Eva het zelf niet meer kan. De bank zal in dat geval Alice geen toegang geven tot de bankrekening van Eva. En als Eva opgenomen wordt in een verpleeghuis, kan Alice dus ook niet het appartement van Eva verkopen.
In dat geval zullen er alsnog maatregelen genomen moeten worden. Alice voelt zich verplicht om de zorg voor haar zus op zich te nemen. Ben voelt daar niets voor, ze hebben het fijn samen, de kinderen zijn volwassen, het is zo mooi geweest .......
Vanzelfsprekend zijn Ben en Alice (en hun kinderen) niet verplicht om de zorg voor Eva op zich te nemen. Er zijn andere mogelijkheden voorhanden waar alle partijen tevreden mee kunnen zijn.
Ben en Alice gaan inmiddels regelmatig op bezoek in het verpleeghuis, waar ze, samen met Eva, genieten van het samenzijn, van de koffie en van de lunch. Niet minder, maar ook niet meer dan dat.